Herkesin sevgiyi karşılayış ve yaşayış biçimi farklıdır. Bazısı sevdiğini sanki elinden uçup gidecek gibi sıkarak sever. Bazısı ise sanki her zaman orda duracak olduğuna inandığı bir eşya gibi görür bu yüzden iyi ya da kötü hiçbir şey yapma gereği duymaz. Bazısı ise hem hep orada olacağını bilerek hem de her an gidebilir düşüncesini harmanlayarak ölçülü sever. Sevgiyi yaşama biçimleri kişiden kişiye göre değişse de değişmeyen şey temelinde yatan duygudur. O duygu ise sevgi..
Zaten insana hem en güzel hem en kötü şeyleri yaptıranda sevgi değil mi? Bazen varlığı bazen ise yokluğu..
Sevmek, insanoğlunun en eski duygularından biri ve zorla hissedip hissettirebileceğiniz bir his asla değil. En eski duygu ise korku duygusu. Bilinmeyene karşı hissedilen bu korku, kaybetmekten de korkmak anlamına geldiği için yine bir yerlerde sevgi ile bağdaştırabiliriz. Yani insanlığın en eski duygusu bile sevgiden doğmuştur demek yanlış olmaz..
Derin ve karmaşık olan sevgi duygusu için bir nevi içsel zenginlikte diyebiliriz. İçiniz bir şekilde kalabalık oluyor ve siz hiçbir şeyden hoşlanmadığınız kadar hoşlanıyorsunuz bu kalabalıktan. Zaten kabınıza sığamamanızda bu yüzden ..
Sevgi yaşayabileceğimiz ve hissedebileceğimiz en temiz duygu. Nasıl hissetmek istiyorsanız sevgiyi öyle hissettirin karşınızdakine..
Kalbinizle yaptığınız her şey size geri dönecek temiz tutmaya özen gösterin bu yüzden..
Herkese sevdikleriyle birlikte mutlu, huzurlu ve şeker tadında bir bayram diliyorum..
