Garibanın bir çayı vardı.
Demli…
Dertlere iyi geldiğinden belki, demli çay favorilerinden…
Sinirli çay benzetmesini yapıyor Mehmet abi…
Görüntüsü öyle bir izlenim yaratıyor belki…
Gerçekten sinirli bu ara…
Yanına yaklaşılmıyor.
Eskiden gariban dışında yüzüne bakan olmazdı…
Şimdi değerlendi.
Herkesin ağzında bir çay muhabbeti…
Kimisinin elinde demli bir bardak…
Keyifsizce içiyor.
Tadı yoksa içiyor.
Bu ara kimsenin tadı yok.
Çayın bile… 
Ya da şekersiz içiyor.
Şekerli içiyorsan da şekersize alış…
Tasarruf etmek gerekiyor nitekim…
Mehmet abinin dediği gibi…
Çay bile sinirli bu ara…
Garibanın çayı ocakta 12 bin 500 TL olmak istiyor.
Yükseldikçe yükseliyor.
Eve alsan kilosu 200 lira…
Çay artık gariban değil…
Zenginleşeli çok zaman oldu.
Yoksul olan halk kaldı.
Çayla bile yarıştırma kendini…
Çay artık burjuva takılıyor. 
********************** 
Kuantum Özge der ki:
“Evrene sadece güven.”

Sinirli çay Şekerli çay