Konya deplasmanında Fuzul Ömeranlı maçı bizim için büyük önem taşıyordu.
Bu ligde zor denilebilecek deplasmanlardan birisi…
Her şeyi geçtim o sahada, o zeminde maça motive olmak bile kolay değil. Resmen halı sahada oynuyorsunuz…
Düzgün tribün yok, maç atmosferi yok, yok da yok…
Bu şartlarda kazanmak çok önemliydi. Bunu başardık.
2 Eylülspor’un da evinde konuk ettiği Manavgat Belediye karşısında uzatmada çelme takması sevincimizi ikiye katladı.
Geçtiğimiz yıl ki Demirspor ve Yunusemrespor’un yapamadığı katkıyı bu yıl daha güçlü bir kadroya sahip olan 2 Eylülspor yaptı…
Şampiyonluk yolunda 2 Eylül’ün rakibimize çelmesi unutulmayacak…
Ligde nefes kesen yarışta, Antalya temsilcisinin 2 puan önüne geçerek, liderlik koltuğuna oturduk…
Artık ipleri tamamen elimize aldık.
Bundan sonrasında Manavgat ekibi daha stresli olacaktır.
Kalan 8 final maçımızda aynı motivasyonla yola devam edip kayıpsız geçtiğimizde kimsenin sonucuna bakmadan şampiyonluk kupasının sahibi olacağız. Bu ligden kurtulacağız.
Futbolcularda birlik ve beraberlik havası son haftalarda daha da artmaya başladı.
Kalan 8 final maçında daha fazla kenetlenmemiz gerekiyor. Şehir olarak, son 2 ayımız kaldı. Bu sürede kaderimizi çizeceğiz.
Evimizde oynadığımız maçlarda sorun yok. Bu sezon iç sahada bütün maçları kazandık. Keçiborlu Belediye, Tarsus İdman yurdu, Manavgat Belediye ve Mezitli 33spor Eskişehirspor’un kalan deplasman maçları…
Bu maçların içinde şüphesiz en zorlusu Manavgat Belediyespor… Ama avantajlı olan biziz, biz değil bundan sonra onlar düşünsün…