6 Şubat… 
Zaman ilk kez bugün etkisiz aldı.
Acı sabitlendi.
Üzerinden 2 yıl geçti.
Dün gibi akılda…
O fotoğraf hala sızlatıyor.
Hala o gün ki ağıtlar yürek yakıyor.
Hala haberlere gittikçe gözyaşı istemsiz akıyor.
Peki ya yetkililer ne yapıyor?
Bir iki cılız açıklamanın dışında kayıkçı kavgası ile meşguller…
Önlem almak için yeni acılar bekleniyor.
Yeni acılar bile akıllandırmıyor ki. 
O an ki sıcak gündemin etkisiyle bir iki çalışmaya hızlandırılıyor süsü veriliyor.
Eskişehir için ne yapıldı mesela?
Kentsel dönüşümle ilgili hangi adım atıldı?
Eskişehir depreme hazır mı?
Tek kelime edemezler… 
Allah yaşatmasın ama olası deprem de yetkililer neye hazır?
Babanın yavrusunun elini tuttuğu o fotoğraf daha dün gibi taze…
Acısı içimizde…
Unutursak kanımız kurusun dedik!
Unutturmayacağız!

Kuantum Özge der ki:
“Asıl cesaret korkunun üzerine gidebilmektir.”