Şehnaz Dilan kimdir? Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
İzmir'de doğdum. Çok güzel bir annenin, iyi bir annenin evladı olarak iyi bir anneden dünyaya geldim diyelim, çok iyi yetiştirdi beni. Ailem de fena değil, baba tarafım. Onlar da göçmen. İlk önce jimnastikle başladım. Amcamdan dolayı Bahri Vreskala İzmir İl Müdürü'ydü. Spora merakım vardı. Kısaca anlatayım. Futbol, jimnastik, yüzme, voleybol ondan sonra mankenlik, sinema ve çocuklar, torun. Bir de tiyatro.
Sevdiğim mesleği yapıyorum
Sinemaya nasıl başladığınızı anlatır mısınız?
Çok aşırı derecede gazetelere kapak oluyordum. Bir de çok güzelmişim, öyle diyorlar. Ondan sonra başrol teklifi geldi. Reklam filmi çekiyorduk. Ben de tamam dedim ve tamam deyince de zaten mankenliği falan bıraktım. Direkt sevdiğim mesleği yaptım yani.
Ona dörtlük sanatçıyım ben
Sinema dışında dizi, tiyatro gibi projeleriniz var mı?
Sinema dışında tiyatro yapıyorum. Keşke daha önce yapsaymışım. Kenan Işık ile bir dizi çekmiştik, 1986-1987'de TRT'ye kendi bünyesinde. Sevgilisini oynamıştım o zaman rahmetlinin. O zaman bir teklif getirmişti bana. Demişti ki, gel tiyatro yap, iyi oyuncusun. Kabul etmedim, ben oyuncuyum dedim. Cahillik işte, keşke diyorum. Birkaç senedir tiyatroyla ilgileniyorum. Hakikaten tiyatrocu doğmuşum. Dört dörtlük değil. Ona dörtlük sanatçıyım ben. Gerçekten anneyim, iyi bir anneyim, iyi bir eş değilim. En kötüsü bu. Hiçbir zaman da iyi bir eş olmadım. Ama geri kalan hemen hemen bütün işleri yapmışımdır. Yani başarıyla şarkı da söyledim.
Sinema ilk göz ağrım
Tiyatro ile sinemayı kıyaslayacak olursak neler söylemek isterseniz?
Şimdi tiyatro bana daha kolay geliyor. Sinema biraz daha böyle oyuna adapte olmak lazım. Tiyatroda doğaçlama da yapabiliyorsun. Tiyatroda bir tek sorun ezber. O da benim için sorun değil. Hani bazıları için, bazı oyuncular için. İkisini de bir arada götürüyorum. İkisini de çok seviyorum. Tabii ilk göz ağrım sinema.
Şimdiki oyuncular çok rahat
Peki şu an mevcuttaki Türk sinemasını nasıl değerlendiriyorsunuz? Geçmişle kıyaslandığında sizce neler değişti?
Çok şey değişmiş. Bir ben hala sinema çekiyorum, filmdeyim. Yani her sene bir veya iki tane sinema filmi çekiyorum. Şimdi karavanlar var, çok rahatlar. Bizim zamanımızda öyle bir şey yoktu. Mesela peynir, ekmek, domates yerdik öğlen yemeğinde. Yeri geldi mi tuvalet bulamazdık sokakta. Hani bir yere gitmek için izin isterdik. Güneşin altında çok kaldık, altmış derece sıcakta. Diyarbakır'da mesela bitlendik, pirelendik. Şimdiki oyuncular çok rahatlar. Bir de para konusunda da, ücret konusunda öyle çok rahatlar. Bizim zamanımızda öyle şey yoktu. Hani böyle çok büyük paralar falan, rahatlık yoktu yani. Biz çok emek verdik. Alaylıyız. Okul bitirmedik ama bu yetenek işi. Yani Allah vergisi şey bu. Şarkı söylemek, tiyatro yapmak, film çekmek. Bu Allah vergisi bir şey. Bambaşka bir şey.
Siyasete devam ediyorum
Siyasi bir geçmişiniz de var. Bununla ilgili neler söylemek istersiniz?
Evet var. Yine amcamla ilgili şöyle, benim amcam da siyasetle uğraştı. Sonra bana bir partiden teklif geldi. Hakikaten başkanımızı çok sevdim. Sonra o partiden başka bir partiye geçtim. Şişli İlçe Başkanı oldum. Güçlü Türkiye Partisi var. Bizim kendi partimiz. Kurucu üyesiyim zaten. Kurucu üyelerinden bir tanesiyim. Muharrem Gözkaya. Yine Şişli İlçe başkanıyım. Yani iyi bir şekilde geleceğiz. Hala siyasete devam ediyorum. Siyaseti niçin yaptığımdam bahsetmek istiyorum. Bu dünyadan göçerken iyi bir şekilde, yani insanlara bir şey vermek istiyorum. Çok zor durumdalar. Hani eğer çok koltuk sevdalısı olursam arkama bağlayıp öyle gitmek istiyorum. Para almadan yani, cebimi doldurmadan gitmek istiyorum. Bunun için savaşıyorum. Yani bu yaştan sonra parayı ne yapayım? Zaten gençliğimde de parayla aram iyi değildi. Şimdi de iyi değil. Onun için insanlara bir şey vermek lazım. Mutlu olmalarını görmek istiyorum. Cennet cehenneme inanır mısın bilmiyorum ama ben cennete gitmek istiyorum ya. Onun için iyi şeyler yapmak istiyorum.
Futbolu çok sevdim
Profesyonel futbol oynadığınızdan bahsettik az önce. O günleri biraz değerlendirir misiniz?
Şimdi yaptığım sporların içinde en çok futbolu sevdim. Annem çok kızardı. Hani futbol erkek oyunu diye. Gerçekten de erkeklerle maç yapıyorduk. Amatör takımla yani bizim yaşımız 14 ise onlar 21-25 yaşındaydı. Yani düşünebiliyor musun? Zaten Altay'ın Minik Takımı diye genç takım çıkardılar. 19-20 yaşında. Ayağım bilekten çıktı benim. Öyle bırakmak zorunda kaldım futbolu. Para da kazanıyordum, gol başına. On numara oynuyordum, santrafor. Çok seviyordum ya. O aşk, bambaşka yani ne bileyim. Bazı kadınlar biliyorsun evlenir fakat kocasıyla oturup şey seyretmez, sevmez yani futbolu. Ben bayılıyorum. 'Allah kahretsin. Ulan böyle tutsaydın da şöyle vursaydın' (Gülüyor). Öyle yani futbolu çok sevdim. Amcam sayesinde ama bunlar hep. Allah razı olsun ondan.
Eskişehir'de gururumuz okşanıyor
Peki son olarak Eskişehir'in kültüre, sanata, sanatçıya bakış açısını değerlendirir misiniz?
Eskişehir'e daha önce de geldik. Şarkı da söylüyorum dedim ya. Birkaç defa buraya konser vermeye geldik. Gerçekten Eskişehir'in insanları sanata saygı duyuyorlar. Bunu her yerde bulmak mümkün değil. Görmek mümkün değil. Bizim de hoşumuza gidiyor. Gururumuz okşanıyor. İnşallah bundan sonra tiyatroyla da geleceğiz. Şimdi bir tiyatro oyunumuz var. Kasım Uçkan yazdı. 'Oyuncu Aranıyor' diye. Bülent Bilgiç var, bayağı isimli Uhde Seçil var. Hani şarkıcı. Ondan sonra Aslı var, Ortans var, tiyatrocu. Hepimiz profesyoneliz ve kalabalık bir kadro. Ben varım. Yani bayağı güzel bir oyunumuz var. İnşallah Eskişehir'de çıkıp oynayacağız, sanatseverlere beraber olacağız.
